Jakie znaczenie dla cen transferowych mają przepisy o tzw. "safe harbour" (bezpiecznej przystani)?

Ceny transferowe są jednym z obszarów, którymi zajmują się organy podatkowe na całym świecie, w tym w Polsce. Aby ułatwić przedsiębiorcom przestrzeganie przepisów dotyczących cen transferowych, ustawodawca wprowadził zasady tzw. "safe harbour" (bezpieczna przystań). Są to przepisy, które umożliwiają zwolnienie z obowiązku sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych w przypadku spełnienia określonych warunków. Zasady te dotyczą zarówno usług o niskiej wartości dodanej, jak i transakcji finansowych, co pozwala przedsiębiorstwom na uproszczenie procesów rozliczeniowych oraz redukcję ryzyka podatkowego.

Safe harbour dla usług o niskiej wartości dodanej

Usługi o niskiej wartości dodanej to takie, które wspomagają działalność gospodarczą, lecz nie stanowią głównego przedmiotu działalności grupy podmiotów powiązanych. Zgodnie z załącznikiem 6 do Ustawy o CIT, istnieje szereg warunków, które muszą zostać spełnione, aby móc skorzystać z tego zwolnienia.

Warunki zwolnienia dla usług o niskiej wartości dodanej:

1. Brak głównego przedmiotu działalności – transakcje te nie mogą stanowić podstawowego przedmiotu działalności grupy podmiotów powiązanych.
2. Ograniczenie wartości transakcji – wartość usług świadczonych dla podmiotów niepowiązanych nie może przekraczać 2% wartości tych usług na rzecz wszystkich podmiotów, zarówno powiązanych, jak i niepowiązanych.
3. Charakter wspomagający działalność – transakcje muszą być związane z usługami wspomagającymi, a nie z głównymi działaniami operacyjnymi przedsiębiorstwa.
4. Zakaz dalszej odsprzedaży usług – transakcje te nie mogą być odsprzedawane, z wyjątkiem sytuacji związanych z refakturowaniem, opisanych w punkcie II.
5. Brak powiązań z rajami podatkowymi – usługodawca nie może mieć siedziby, miejsca zamieszkania ani zarządu w tzw. "raju podatkowym".
6. Wymóg posiadania kalkulacji kosztów – usługobiorca musi przedstawić kalkulację obejmującą m.in. rodzaj kosztów, sposób ich alokacji oraz uzasadnienie wyboru klucza alokacji dla podmiotów powiązanych.
7. Metoda kalkulacji ceny transferowej – kalkulacja ceny transferowej musi opierać się na metodzie koszt plus lub metodzie marży transakcyjnej netto, gdzie marża nie przekracza 5% kosztów przy nabyciu usług, a nie jest niższa niż 5% kosztów w przypadku ich świadczenia.

Dzięki spełnieniu powyższych warunków przedsiębiorstwa mogą skorzystać z uproszczenia i wyłączenia z konieczności sporządzania pełnej dokumentacji cen transferowych dla tych transakcji.

Safe harbour dla transakcji finansowych

Podobne uproszczenia w dokumentacji cen transferowych dotyczą również transakcji finansowych, takich jak pożyczki, kredyty czy emisja obligacji. Warunki te pozwalają na zwolnienie z obowiązku sporządzania lokalnej dokumentacji, co jest szczególnie korzystne dla przedsiębiorstw korzystających z takich form finansowania.

Warunki zwolnienia dla transakcji finansowych:

1. Oprocentowanie pożyczki – musi być ustalone na dzień zawarcia umowy w oparciu o rodzaj bazowej stopy procentowej oraz marżę określoną w obwieszczeniu ministra finansów, które jest aktualne na dzień zawarcia umowy.
2. Brak dodatkowych opłat – pożyczka nie może wiązać się z dodatkowymi opłatami innymi niż odsetki, takimi jak prowizje czy premie.
3. Okres pożyczki – pożyczka musi być udzielona na okres nie dłuższy niż 5 lat.
4. Ograniczenie wysokości zobowiązań – łączny poziom zobowiązań lub należności podmiotu powiązanego z tytułu kapitału pożyczek z podmiotami powiązanymi nie może przekraczać 20 000 000 zł.
5. Brak powiązań z rajami podatkowymi – pożyczkodawca, podobnie jak w przypadku usług o niskiej wartości dodanej, nie może mieć siedziby ani zarządu w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową.

Przepisy te są narzędziem, które ma na celu uproszczenie obowiązków dokumentacyjnych dla firm angażujących się w określone transakcje finansowe, co z kolei pomaga w ograniczeniu ryzyka podatkowego.

Korzyści z zastosowania przepisów "safe harbour"

Zastosowanie przepisów "safe harbour" niesie ze sobą wiele korzyści dla przedsiębiorstw. Przede wszystkim, umożliwia to znaczące ograniczenie ryzyka podatkowego, ponieważ uproszczenie procedur dokumentacyjnych oraz brak konieczności sporządzania pełnej lokalnej dokumentacji cen transferowych zmniejszają ryzyko kontroli oraz ewentualnych korekt podatkowych. Dodatkowo, eliminuje to konieczność ponoszenia kosztów związanych z przygotowywaniem obszernej dokumentacji, co przekłada się na obniżenie wydatków administracyjnych, w tym na obsługę prawną i podatkową.

Kolejną istotną korzyścią jest uproszczenie całego procesu rozliczeń. Dzięki wyeliminowaniu części obowiązków dokumentacyjnych, przedsiębiorstwa mogą skupić się na swojej działalności operacyjnej, nie martwiąc się o nadmierne obciążenia biurokratyczne. W efekcie, zarządzanie cenami transferowymi staje się łatwiejsze, a firma zyskuje więcej czasu i zasobów na rozwój swojej działalności.

Podsumowanie

Przepisy "safe harbour" są istotnym narzędziem dla przedsiębiorstw, które angażują się w transakcje finansowe oraz usługi o niskiej wartości dodanej. Pozwalają one na zwolnienie z obowiązku sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych, pod warunkiem spełnienia określonych wymogów. Dzięki temu firmy mogą uprościć swoje rozliczenia, zmniejszyć ryzyko podatkowe oraz obniżyć koszty administracyjne.

To rozwiązanie jest zatem korzystne dla przedsiębiorstw, które chcą zoptymalizować swoje operacje w zgodzie z przepisami podatkowymi, jednocześnie minimalizując ryzyko związane z kontrolami cen transferowych.